வீருகொண்டெழு

வரி புலியே 
உன் வீரம் எங்கே
வீழ்ந் தாலும்
உன் சீற்றம் எங்கே

வேட்டையாடி பழக்கம் இல்லையே
வெறுங்கதைகள் நமக்கும் இல்லையே

முன்பொரு காலத்தில்
என தொடங்கும் வேகத்தில்
சிரிப்போசை கேட்க வில்லையா
கேட்டும் நீ நிறுத்த வில்லையா

குனிய குனிய குட்டு கின்றான்
எழுத்த்து நிற்கும் தெம்பு எங்கே
குனிந்து குனிந்து பழகியதால்
முதுகெலும்பு  நிமிர்வ  தெங்கே

வரலாறு நமக்கெதுக்கு
வீண் கதைகள் பேசுவதற்கு
முதுகெலும்பை நீ  நிமிர்த்து
உன் பழைய வரலாறை துடைத்து

வித்தாக புதைந்து விட்டாய்
ஒரு நாள் வளர்வோம் என நினைத்து
மழையில்லா காலமிது
உள் உஷ்ணத்தால் வளர்த்து
உன் மனச்சிறையை உடைத்து.